Πώς η χρηματοδότηση της ΕΕ και οι ακτιβιστικές ΜΚΟ κατέλαβαν την ατζέντα για το φύλο

Γράφει ο Νικόδημος Καλλιντέρης, Νομικός

(“gender identity agenda”). Με τη γενναία αυτή χρηματοδότηση υποστηρίχθηκαν ποικιλοτρόπως αμφιλεγόμενες πολιτικές που υποσκάπτουν ιδίως τα δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών, τον θεσμό της οικογένειας, την κοινωνική συνοχή ακόμα και την ίδια την ανεξαρτησία της νομοθετικής εξουσίας των κρατών μελών.

H έκθεση αυτή φέρει τον τίτλο «Πώς η χρηματοδότηση της ΕΕ και οι ακτιβιστικές ΜΚΟ κατέλαβαν την ατζέντα για το φύλο» (“Mission Creeps: How EU Funding and Activist NGOs Captured the Gender Agenda”) και αποτελεί πόνημα της κοινωνιολόγου και συγγραφέως Ashley Frawley. Καταδεικνύει με πληθώρα στοιχείων πώς ένα μικρό αλλά ισχυρό δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) διαμόρφωσε με στρατηγική και μεθοδικότητα την πολιτική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων κάτω από τα ραντάρ του δημόσιου ελέγχου.

H παρουσίαση της εν λόγω έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Πώς η τρανς πολιτική βλάπτει τις γυναίκες και τα παιδιά» (“How Trans Policy Harms Women and Children”) προκάλεσε τη μήνη κάποιων καλοπληρωμένων ΜΚΟ (ILGA-Europe, Eurochild, IPPF European Network, EL*C, TGEU και IGLYO) που σταθερά επιδιώκουν την απαγόρευση τέτοιων συζητήσεων που αφορούν στα δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών.

Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να υποβάλουν τις ενστάσεις τους στην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Roberta Metsola καταγγέλλοντας την εκδήλωση και ζητώντας να ληφθούν μέτρα κατά της λεγόμενης «ρητορικής μίσους» (“hate speech”). Ενδεικτικά στην καταγγελία τους περιλαμβάνεται και το εξής απόσπασμα: «Μέσα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν πρέπει να υπάρχει χώρος για κινήματα κατά των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε αντίδρασης κατά των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβάλλουν σε επιθέσεις κατά της δημοκρατίας και στη συρρίκνωση του χώρου της κοινωνίας των πολιτών».

Ο Frank Furedi, εκτελεστικός διευθυντής του MCC Brussels σχολιάζοντας τη νέα έκθεση σημείωσε: «Αυτό που βλέπουμε από την έρευνά μας είναι η διαφθορά των πολιτικών διαδικασιών. Υπάρχει μια αμφίδρομη διαδικασία όπου η κοινωνία των πολιτών εξαγοράζεται συστηματικά για να παρέχει στην ΕΕ νομιμοποίηση, ενώ η ΕΕ ριζοσπαστικοποιείται όλο και περισσότερο από ιδεολόγους που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών. Πρόκειται για μια ολοένα και πιο μυστικοπαθή πολιτική διαδικασία, όπου η εξουσία καθίσταται αόρατη για τους απλούς ανθρώπους».

Περιληπτικά στην εξήντα (60) σελίδων έκθεση τεκμαίρονται τα εξής:

    Η ΕΕ έχει διαθέσει τουλάχιστον 220 εκατ. ευρώ σε έργα που αφορούν ΜΚΟ που προωθούν την ιδεολογία της ταυτότητας φύλου κατά την τελευταία δεκαετία.

    Τουλάχιστον 40 εκατ. ευρώ έχουν διατεθεί σε έργα που αφορούν τις πιο ριζοσπαστικές ομάδες υπεράσπισης των τρανσέξουαλ

    Την υψηλότερη χρηματοδότηση έχουν λάβει οι εξής οργανώσεις: η ILGA-Worldwide (μετείχε σε προγράμματα που έλαβαν χρηματοδότηση 64,95 εκατ. ευρώ), η ILGA-Europe (μετείχε σε προγράμματα που έλαβαν χρηματοδότηση 16 εκατ. ευρώ και απευθείας πήρε ακόμα 12,2 εκατ. Ευρώ), η IGLYO (μετείχε σε προγράμματα που έλαβαν 6 εκατ. ευρώ και και απευθείας πήρε ακόμα 4,5 εκατ. ευρώ), η Transgender Europe (συμμετείχε σε έργα ύψους 4,6 εκατ. ευρώ και έλαβε απευθείας άλλα 4 εκατ. ευρώ), η EuroCentralAsianLesbian Community (έλαβε απευθείας 6.2 εκατ. ευρώ), η Organisation Intersex International Europe (συμμετείχε σε έργα ύψους 1,2 εκατ. ευρώ και έλαβε απευθείας άλλο 1 εκατ. ευρώ).

    Τουλάχιστον 26 εκατ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση ακτιβιστικής έρευνας που προωθούσε τη «θεωρία του φύλου»

Οι χρηματοδοτούμενες οργανώσεις με διάφορους τρόπους παρέμβασης και επιρροής διαμόρφωναν δια της ενωσιακής νομοθεσίας την ευρωπαϊκή πολιτική λειτουργώντας συχνά χωρίς τη στοιχειώδη διαφάνεια. Η ΜΚΟ ILGA προέτρεψε τους πολιτικούς να κρατούν τις δραστηριότητές τους «μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας όποτε αυτό είναι απαραίτητο», ενώ πάνω από 1.000 υποψήφιοι υπέγραψαν μια δέσμευση κατά τις ευρωεκλογές του 2024 να υποστηρίξουν αυτή τη στρατηγική.

Στην έκθεση παρουσιάζονται αναλυτικά οι πλείστες συναντήσεις που είχαν οι εν λόγω ΜΚΟ με πολιτικά πρόσωπα, αξιωματούχους της ΕΕ και άλλους παράγοντες διαμόρφωσης των πολιτικών της ΕΕ. Για παράδειγμα η ILGA–Europe είχε 42 συναντήσεις με Επιτρόπους της ΕΕ, διεξήγαγε 14 δημόσιες διαβουλεύσεις και έκανε 10 συναντήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η επιρροή αυτών των οργανώσεων ασφαλώς εγείρει ανησυχίες σχετικά με την απουσία δημοκρατικής λογοδοσίας, καθώς οι πολιτικές υπαγορεύονται και χαράσσονται όλο και περισσότερο από μη εκλεγμένους και καλά αμειβόμενους ακτιβιστές και όχι από ανοικτές διαβουλεύσεις με τους Ευρωπαίους πολίτες και τις δημοκρατικά νομιμοποιούμενες κυβερνήσεις τους.

Η δράση όλων αυτών των ΜΚΟ υποσκάπτει την ανεξαρτησία και τις εθνικές αρμοδιότητες των κρατών-μελών καθώς εν κρυπτώ και παραβύστω ασκούνται πιέσεις στις κυβερνήσεις για να υιοθετήσουν νομοθεσίες με βάση τη «θεωρία του φύλου». Επιπλέον το προτεινόμενο πιστοποιητικό γονικής μέριμνας της ΕΕ (ΕU Certificate of Parenthood) θα μπορούσε να κατισχύσει έναντι των εθνικών ρυθμίσεων του οικογενειακού δικαίου, αναγκάζοντας τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τους ορισμούς της νόμιμης γονικής μέριμνας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες.

Και όχι μόνο αυτό αλλά έγιναν και μεθοδικές προσπάθειες να επηρεαστούν οι εκπαιδευτικές πολιτικές και να παρακάμπτεται η βούληση των γονέων των μαθητών με την επιβολή στα σχολικά προγράμματα υποχρεωτικών μαθημάτων «συμπερίληψης».

Οι ακτιβιστές των ΜΚΟ κάνουν οργανωμένες εκστρατείας και ασκούν τις κατάλληλες πιέσεις ώστε να αποκρύπτονται οι αλλαγές φύλου των παιδιών από τους γονείς και να εξαναγκάζονται οι γονείς σε συμμόρφωση μέσω δικαστικών αποφάσεων. Στην Πορτογαλία λόγου χάριν αναφορές δείχνουν ότι τα σχολεία μπορούν να διευκολύνουν την κοινωνική μετάβαση φύλου των παιδιών (π.χ. αλλαγή εμφάνισης ή ονόματος) χωρίς τη γνώση των γονέων και η αντίθεση των γονέων μπορεί να προκαλέσει την κρατική παρέμβαση.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι δια της γενναιόδωρης χρηματοδότησης εργαλειοποιείται η ακαδημαϊκή έρευνα για την επίτευξη των στόχων της «θεωρίας του φύλου». Χρηματικά ποσά δίνονται για στοχευμένη έρευνα προκειμένου να χρησιμοποιούνται τα πορίσματά της ως μέσο υποστήριξης και αιτιολόγησης προκαθορισμένων πολιτικών. Μέσω του προγράμματος Horizon Europe της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χρηματοδοτήθηκαν για παράδειγμα με 2,4 εκατ. ευρώ το πρόγραμμα «Αμφισβήτηση του δυαδικού φύλου» (“Challenging the gender binary”) και με 3 εκατ. ευρώ το “MEN4DEM”, μια μελέτη που αντιμετωπίζει την παραδοσιακή αρρενωπότητα ως απειλή για τη σύγχρονη δημοκρατία.

Η έκθεση αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός πλαισίου δημοκρατικής λογοδοσίας και προτρέπει την ΕΕ να διασφαλίσει ότι οι αποφάσεις πολιτικής υπόκεινται σε δημόσιο διάλογο και όχι σε πιέσεις καλά πληρωμένων ακριβιστών. Τέλος, ζητά τον ενδελεχή έλεγχο της κατανομής της χρηματοδότησης της ΕΕ για την αποτροπή ιδεολογικής άλωσης ενώ προτείνει τη λήψη προστατευτικών μέτρων για την προάσπιση των πολιτικών των ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών μελών, των γονεϊκών δικαιωμάτων και της ασφάλειας των παιδιών και των γυναικών.

ΠΗΓΗ

Νικόδημος Καλλιντέρης :

Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στο Δημόσιο Δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Δημόσιο Δίκαιο στο ίδιο Πανεπιστήμιο.

Έκθεση: Πώς η χρηματοδότηση της ΕΕ και οι ακτιβιστικές ΜΚΟ κατέλαβαν την ατζέντα για το φύλο

Το https://t.co/QATDHV7DC9 φιλοξενεί ως κύριο ένα άρθρο μου στο οποίο αναφέρομαι σε ορισμένα από τα σημεία μιας προσφάτως δημοσιευθείσας έκθεσης με την οποία αποκαλύπτεται ότι άνω των… pic.twitter.com/x5zbthu7S6

— Nikodimos Kallinteris (@KNikodimos) April 3, 2025