Όσοι συνειδητοποιήσαμε την άμεση και επιτακτική ανάγκη της απονομής της Δικαιοσύνης και της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών και δη της δικαστικής εξουσίας, σηκωθήκαμε από τον καναπέ, αφήσαμε τις δουλειές μας, παραμερίσαμε τις όποιες εργασίες μας, κλείσαμε τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις μας, απείχαμε από τις υπηρεσίες μας, απεργήσαμε, χάσαμε μισθούς, βγήκαμε στους δρόμους, συμμετείχαμε σε πορείες, διαδηλώσαμε, φωνάξαμε, μνημονεύσαμε τους νεκρούς μας ονομαστικά έναν έναν, συγκινηθήκαμε, δακρύσαμε και κλάψαμε ανήμερα της επετείου της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών. 

Όσοι θέλησαν να μείνουν πιστοί στη δική τους παράδοση για μη συμμετοχή σε αγώνες για δικαιοσύνη και ελευθερία μείνανε στο σπίτι τους, πήγανε στις εργασίες τους για να μην χάσουν το μεροκάματό τους (εκτός ελαχίστων οικονομικά αδύναμων συνανθρώπων μας) αδιαφορώντας για το μέλλον αυτής της πατρίδας, της πονεμένης, της αιμορροούσας δημογραφικά, της εξαθλιωμένης οικονομικά και προδομένης εθνικά.

Τι να πει κανείς και για τη στάση της μητέρας μας, της Εκκλησίας. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο μας πληγώνει, μας στενοχωρεί. Ως Διοικούσα Εκκλησία αδιαφορεί για το ποίμνιό της και ενίοτε φέρεται ως μητριά και Διώκουσα Εκκλησία. Θέλγεται από τα κάλλη της εξουσίας. Αρέσκεται να συμβαδίζει μαζί της. Συμπορεύεται με τις αποφάσεις της. Ομοφωνεί με τις πολιτικές επιλογές της. Συμπλέει με την πολιτική εξουσία εις βάρος του πληρώματός της. Φωτογραφίζεται με πολιτικούς για να εξασφαλιστεί η εύνοια εκατέρωθεν. Συναγελάζεται με αυτούς που θέσπισαν ανήθικους νόμους. Πειθαρχεί ανθρώποις μάλλον ή Θεώ προς όφελος των πολιτικών και εις βάρος της ίδιας της αποστολής της. 

Η Διοικούσα Εκκλησία ως απούσα αδυνατεί να αφουγκραστεί το δράμα του πονεμένου λαού της, αφού δυο χρόνια τώρα δεν κάλεσε τους συγγενείς ή έναν εκπρόσωπο των συγγενών των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών για να τους συλλυπηθεί. Δεν εξέδωσε καμία εγκύκλιο συμπαράστασης για τα δράμα που βιώνουν οι συγγενείς των θυμάτων παρά μόνο τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των νεκρών. Δεν προσήλθε και δεν συμπορεύτηκε στις πρόσφατες πολυπληθείς λαοσυνάξεις διαμαρτυρίας και απαίτησης της δικαιοσύνης για τα διαχρονικά λάθη και παραλείψεις που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών και όχι μόνο. Γιατί καλή μας μητέρα; Θα αναρωτούνται οι Μεγάλοι Ιεράρχες της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας (Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Μέγας Βασίλειος, Αμβρόσιος Μεδιολάνων, Μέγας Αθανάσιος κ.ά.) που τόλμησαν και συγκρούστηκαν με την εξουσία.

Και ο λαός, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος, παλεύει μόνος του απέναντι στα μεγάλα διαπλεκόμενα συμφέροντα που η πολιτική εξουσία ως εκτελεστική σε συνεργασία με οικονομικούς παράγοντες ελέγχει τη δικαστική και νομοθετική εξουσία προς όφελος των μεγάλων και εις βάρος των μικρών αφού έχει διαχωρίσει το λαό σε πρόβατα και ερίφια δια να ερίζουν ποια κομματική παράταξη θα τους προσφέρει ευμάρεια και καλή ζωή για να τα οδηγήσει στη σφαγή. 

Και αφού τα αμνοερίφια έχουν πεισθεί και με τη βοήθεια της τέταρτης λεγόμενης εξουσίας του τύπου για τις καλές προθέσεις των εκάστοτε πολιτικών ποιμένων της διαχρονικά, επιστρέφουν στο μαντρί και συνεχίζουν τη ζωή τους παρά την όποια πρόσφατη διαμαρτυρία εξεδήλωσαν. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται πάντοτε και θα επιβεβαιωθεί για άλλη μία πολλοστή φορά στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν. Ως τότε συνεχίζουμε τη ζωή μας πότε με καρναβάλια και ξεφαντώματα ως προσωπιδοφόροι και αρνητές της πίστης μας, πότε με χαρές και τραγούδια και πότε αραγμένοι στο καναπέ μας ως δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, να προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα.

Ως τότε καλή Σαρακοστή και εις το επανιδείν.

                                                                                                 Καθαρή Δευτέρα 3 Μαρτίου 2025

                                                                                         Κωνσταντίνος Μηνάογλου

                                                                                          Δάσκαλος – Θεολόγος

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όσον αφορά τον τίτλο ¨Θεολόγος¨ που επισυνάπτω πάντα στο τέλος των άρθρων μου, ορισμένοι εκφράζουν διαφορετική άποψη λόγω του ότι στην ορθόδοξη θεολογία και παράδοσή μας τρεις μόνο έχουν αυτόν τον τίτλο. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Να διευκρινίσω λοιπόν ότι ο τίτλος αυτός δεν υποδηλώνει αγιότητα και εμπειρία θεώσεως (προς Θεού) αλλά την κατοχή πτυχίου και την αποφοίτηση μιας πανεπιστημιακής θεολογικής σχολής και τίποτε περισσότερο, όπως λέμε φιλόλογος, μαθηματικός, φυσικός και ούτω καθ’ εξής και προσφωνούνται στην πρωτοβάθμια και κυρίως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι κάτοχοι αυτού του πτυχίου.  Άλλωστε ο κάθε ένας που ομιλεί για τον Υιό και Λόγο του Θεού και προσέρχεται με φόβο Θεού και προσεύχεται σε Αυτόν στην ουσία θεολογεί. Και όπως λέει και ο Άγιος Νείλος ο ασκητής περί προσευχής: «Ει θεολόγος ει, προσεύξη αληθώς και ει αληθώς προσεύξη, θεολόγος ει». Που σημαίνει: Εάν είσαι θεολόγος να προσεύχεσαι αληθινά και εάν αληθινά προσεύχεσαι είσαι θεολόγος. Οπότε υπό αυτήν την έννοια τίθεται ο τίτλος στο τέλος των άρθρων μου.