ΠΗΓΗ @Pavloskanenas
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας γέννησης του Αλεξάνδρου. Σήμερα επικρατεί η άποψη πως γεννήθηκε κάπου μεταξύ 22-26 Ιουλίου , όμως ο Πλούταρχος , ο οποίος αποτελεί μια απο τις πιο αξιόπιστες πηγές μέσα απο την βιογραφική-ιστορική του αφήγηση για τον Αλέξανδρο , μας δίνει την ακριβής ημερομηνία. Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξ'ολοκλήρου στον Αλέξανδρο και την γέννηση του. Οι πηγές μας θα είναι : Βίοι Παράλληλοι - Αλέξανδρος , Πλούταρχος Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις , Ἀῤῥιανοῦ Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς , Πλούταρχος Ο Πλούταρχος τον παρακολουθεί απο την αρχή, απο τότε δηλαδή που με τη γέννηση του δικαίωσε τους χρησμούς που μιλούσαν για τη θεϊκή του καταγωγή, αυτή που ως ατομικό και ιστορικό χάρισμα θα χαρακτήριζε τον μελλοντικό στρατηλάτη και εκπολιτιστή. Πλούταρχος, "Αλέξανδρος" Βίοι Παράλληλοι κεφ.2. Tο ότι ο Αλέξανδρος ως προς την καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του ήταν απόγονος του Ηρακλή, μέσω του Κάρανου, και απο την πλευρά της μητέρας του απόγονος του Αιακού, μέσω του Νεοπτόλεμου, είναι απο τα πλέον αποδεκτά. (ο Κάρανος ήταν ιδρυτής κατά τον 9ο αιώνα π.Χ. της δυναστείας στην οποία άνηκε ο Αλέξανδρος. Ο Αιακός ήταν γιος του Δία και της Αίγινας. Ο Αιακός ήταν αυτός που ζήτησε απο τον Δία να αυξήσει τον πληθυσμό της Αίγινας , και ο Δίας μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια σε ανθρώπους , τους γνωστούς σε όλους μας Μυρμιδόνες. Επίσης αναφέρεται πως ο Αιακός μαζί με τον Μίνωα και τον Ραδάμανθυ, ήταν οι τρεις δικαστές των ψυχών). και λέγεται ότι ο Φίλιππος, αφότου μυήθηκε την ίδια εποχή με την Ολυμπιάδα στα μυστήρια της Σαμοθράκης, όντας ακόμη νέος ο ίδιος και εκείνη ορφανή, την ερωτεύτηκε και κανόνισε αμέσως τον γάμο, αφού έπεισε τον αδελφό της Αρύμβα. Η νύφη λοιπόν πριν απο τη νύχτα κατά την οποία ολοκληρώθηκε ο γάμος, ονειρέυτηκε πως, αφού ακούστηκε η βροντή, ο κεραυνός έπεσε πάνω στην κοιλιά της και ότι απο την πληγή, αφού άναψε μεγάλη φωτιά, έπειτα ξέσπασε σε φλόγες που έσβησαν, πηγαίνοντας παντού. Και ο Φίλιππος, αργότερα μετά τον γάμο, ονειρεύτηκε ότι έβαλε ο ίδιος σφραγίδα στην κοιλιά της γυναίκας. Και το έμβλημα της σφραγίδας, όπως νόμισε, είχε τη μορφή λιονταριού... και ήταν έγκυος σε παιδί τολμηρό και με χαρακτήρα όπως του λιονταριού. κεφ. 3. Ο Αλέξανδρος λοιπόν γεννήθηκε την έκτη του μηνός Εκατομβαιώνα, τον οποίο οι Μακεδόνες ονομάζουν "Λώον", την ίδια ημέρα που κάηκε ο ναός της Εφεσίας Αρτέμιδος. Τότε ήταν που ο Ηγεσίας απο τη Μαγνησία είπε ένα κρύο αστείο, που μ'αυτό θα μπορούσε να σβήσει την πυρκαϊά εκείνη. Είπε , δηλαδή, ότι ήταν φυσικό να καεί ο ναός, αφού η Άρτεμις ασχολείτο με τη γέννηση του Αλέξανδρου. (ο Εκατομβαίων αντιστοιχεί στον Ιούλιο . Άρα σύμφωνα με τον Πλούταρχο , ο Αλέξανδρος γεννήθηκε μάλλον στις 6 Ιουλίου το 356 π.Χ. Ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο ήταν ένα απο τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Τον έκαψε τη μέρα της γέννησης του Μ. Αλεξάνδρου ο Ηρόστρατος, θέλοντας ν'απαθανατίσει με τον τρόπο αυτό το όνομα του. Ο Ηρόστρατος καταδικάστηκε σε θάνατο και, σ΄θμφωνα με ψήφισμα των Ιωνικών πόλεων, το όνομα του δεν έπρεπε ν'αναφερθεί ποτέ. Ο Ηρόστρατος όμως πέτυχε τον σκοπό του , έστω κι αν το όνομα του παραδόθηκε ως ταυτόσημο της κενοδοξίας. Ο Ηγεσίας ήταν ρήτορας και ιστορικός του 3ου αιώνα π.Χ. Η Άρτεμις εκτός απο θεά του κυνηγιού , ήταν και προστάτιδα του τοκετού.) Και όσοι απο τους μάγους έτυχε να είναι τότε στην Έφεσο, θεωρώντας ότι η καταστροφή του ναού είναι σημάδι άλλης συμφοράς, έτρεχαν πάνω κάτω χτυπώντας τα πρόσωπα τους και φωνάζοντας δυνατά πως εκείνη η μέρα γέννησε καταστροφή και μεγάλη συμφορά για την Ασία. Και στον Φίλιππο, που μόλις είχε κυριεύσει την Ποτίδαια, ήλθαν ταυτόχρονα τρία μηνύματα . Το πρώτο, ότι οι Ιλλυριοί νικήθηκαν απο τον Παρμενίωνα σε μεγάλη μάχη, το δεύτερο ότι με άλογο ιππασίας νίκησε στους Ολυμπιακούς αγώνες και το τρίτο πως γεννήθηκε ο Αλέξανδρος . Χάρηκε, όπως ήταν φυσικό, για όλα και επιπλέον επειδή οι μάντεις του είπαν πως το παιδί θα είναι ανίκητο αφού γεννήθηκε την ίδια εποχή με τρείς νίκες. "Ανίκητος εί, ω παι." (εσύ παδί μου είσαι ανίκητος) κεφ. 6. Όταν ο Φιλόνικος ο Θεσσαλός έφερε τον Βουκεφάλα για να τον πουλήσει στον Φίλιππο ζητώντας δεκατρία τάλαντα, κατέβηκαν στην πεδιάδα για να δοκιμάσουν το άλογο, που φαινόταν άγριο και πολύ δύσκολο στο να το χειριστεί κανείς και δεν δεχόταν ούτε αναβάτη, ούτε ανεχόταν τη φωνή κανενός απο τους ακόλουθους του Φιλίππου, αλλά αγρίευε με όλους. Και όταν ο Φίλιππος θύμωσε και έδωσε εντολή να απομακρύνουν το άλογο, επειδή ήταν άγριο και ατίθασο, ο Αλέξανδρος που βρισκόταν εκεί, έιπε : "Τι άλογο χάνω, επειδή δεν μπορούν να το μεταχειριστούν εξαιτίας της απειρίας και του φόβου τους". Στην αρχή ο Φίλιππος δεν μίλησε. Επειδή όμως πολλές φορές έλεγε τα ίδια, είπε: "Κατηγορείς τους πιο μεγάλους γιατί τάχα εσύ ξέρεις περισσότερα ή γιατί μπορείς να μεταχειριστείς το άλογο;" "Τούτο λοιπόν", είπε, "θα μπορούσα να το χειριστώ πιο καλά απο άλλον". "Και αν δεν το χειριστείς, ποια τιμωρία θα έχεις για την απερισκεψία σου;" "Εγώ, μα το Δία", είπε, "θα πληρώσω το ποσό της αξίας του αλόγου". Τότε όλοι γέλασαν. Όμως έπειτα έγινε συμφωνία μεταξύ τους για τα χρήματα και αμέσως πλησίασε το άλογο και, αφού πήρε τα χαλινάρια, το έστριψε προς τον ήλιο, επειδή, όπως φαίνεται , κατάλαβε ότι βλέποντας την σκιά του, που έπεφτε και κινείτο μπροστά του, φοβόταν. Και αφού κάλπασε για λίγο έτσι και τον χάιδεωε όταν είδε ότι ήταν θυμωμένος και ορμητικός, έριξε ήσυχα την χλαμύδα του και πηδώντας κάθισε πάνω του σταθερά. Τράβηξε λίγο τα χαλινάρια, έσφιξε το λουρί χωρίς μαστίγωμα και χωρίς χτύπημα με το σπηρούνι του. Και καθώς είδε ότι το άλογο δεν απειλούσε και ετοιμαζόταν να τρέξει, αφού το άφησε, το οδηγούσε με δυνατότερη φωνή, και χτυπώντας με τα πόδια. Στην αρχή ο Φίλιππος και οι γύρω απ'αυτόν ήταν σιωπηλοί και αγχώδεις. Μόλις όμως έστριψε και επέστρεψε σοβαρός και περφήνος, οι άλλοι όλοι τον υποδέχτηκαν με δυνατές φωνές, ο πατέρας του όμως λέγεται ότι δάκρυσε κάπως απο χαρά και αφού κατέβηκε απο το άλογο του είπε: "Παιδί μου, να ζητήσεις βασίλειο ισάξιο με σένα, γιατί η Μακεδονία δεν σου φτάνει". --------------------- Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις , Ἀῤῥιανοῦ Ο διάσημος λόγος του Αλεξάνδρου στην Ώπιδα. [ Τον Αύγουστο του 324 π.Χ. στην πόλη Ώπιδα της Βαβυλωνίας, οι στρατιώτες του Μ.Αλεξάνδρου στασίασαν. Αφορμή υπήρξε το γεγονός της αποστράτευσης των παλαιμάχων, στους οποίους χάρισε πλουσιότατα δώρα "ώστε να τους ζηλεύουν όλοι όταν γυρίσουν στην πατρίδα", όπως επί λέξει τους είπε ο Μακεδόνας στρατηλάτης, αποχαιρετώντας του, στην διάρκεια μιας γενικής συνέλευσης του στρατού. (το Κοινόν των Μακεδόνων). ] Ο λόγος του Αλεξάνδρου στους Μακεδόνες απέναντι στη στάση τους ήταν ο εξής: [7.9.1] " Μακεδόνες δεν θα σας μιλήσω για να τα κατασιγάσω τη λαχτάρας σας να γυρίσετε σπίτι , γιατί σας έχω δώσει τη δυνατότητα να μπορείτε να πάτε όπου θέλετε. Θα σας μιλήσω όμως για να μάθετε ποιοί είσασταν πρίν , ποιοι είμαστε εμείς , και ποιοι φεύγετε τώρα απο το στρατό. Όπως ταιριάζει , θα αρχίσω να μιλώ για τον πατέρα μου τον Φίλιππο. Ο Φίλιππος έγινε Βασιλιάς σας όσο ακόμα είσασταν φτωχείς νομάδες, οι περισσότεροι ντυνόσασταν με δέρματα και βοσκούσατε πρόβατα στα βουνά. Δύσκολα υπερασπιζόσασταν τη γή σας απο τους Ιλλυρίους , τους Τριβαλλούς και τους γείτονες σας τους Θράκες. Σας έδωσε χλαμύδες αντι για δέρματα , σας κατέβασε απο τα βουνά στις πεδιάδες και σας έκανε αξιόμαχους αντιπάλους για τους βαρβάρους των γειτονικών περιοχών. Γιατί δεν στηριζόσαστε τόσο στην πια στην οχυρότητα των τόπων σας όσο στην προσωπική σας παλικαριά. Σας έφερε να ζήσετε σε πόλεις και καθιέρωσε νόμους και χρηστά ήθη. Εκείνων των ίδιων βαρβάρων, που προηγουμένως έκαναν ότι ήθελαν εσάς και τα υπάρχοντα σας, σας έκανε αφέντες απο δούλους και υπηκόους τους. Πρόσθεσε τη Μακεδονία , το μεγαλύτερο κομμάτι της Θράκης, κατέλαβε επίκαιρα μεγάλα παραθαλάσσια σημεία , και βοήθησε την ανάπτυξη του εμπορίου της χώρας. Σας έμαθε να δουλεύετε τα μέταλλα, χωρίς φόβο, σας έκανε άρχοντες των Θεσσαλών, που κάποτε τους φοβόσασταν μέχρι θανάτου. Ταπείνωσε τους Φωκείς και έκανε τον δρόμο για τη νότιο Ελλάδα πλατύ και ευκολοδιάβατο ενώ πρίν ήταν στενός και αδιαπέραστος για εσάς. Τους Αθηναίους και τους Θηβαίους, που εποφθαλμιούσαν πάντοτε την Μακεδονία, τους ταπείνωσε με τη βοήθεια σας, σε τέτοιο σημείο, που αντί να πληρώνουμε φόρους στους Αθηναίους και να υποτασσόμαστε στους Θηβαίους, είμαστε εμείς που φροντίζουμε και για των δύο την ασφάλεια. Πέρασε στην Πελοπόνησσο, διευθέτησε τις υποθέσεις της, και όταν αναδείχθηκε μοναδικός ηγέτης της Ελλάδος για την εκστρατεία εναντίων των Περσών, πρόσθεσε αυτή τη δόξα , περισσότερο στην Μακεδονία και λιγότερο στον εαυτό του. Αυτές είναι οι υπηρεσίες που σας πρόσφερε ο πατέρας μου, αν τις σκεφτείτε είναι σπουδαίες απο μόνες τους, ασήμαντες όμως αν συγκριθούν με τις δικές μου. Ο πατέρας μου , μου άφησε στο θησαυροφυλάκιο, λίγα χρυσά και ασημένια κύπελλα και ούτε 60 τάλαντα , ενώ χρωστούσε 500. Δανείστηκα και εγώ ο ίδιος άλλα 800 και ξεκινώντας απο τη περιοχή που εσείς οι ίδιοι δεν είχατε εξασφαλίσει, άνοιξα για χάρη σας τον Ελλήσποντο ενώ οι Πέρσες ήταν ακόμα θαλασσοκράτορες. Μετά τη νίκη μου στην ιππομαχία του Γρανικού, επί των σατραπών του Δαρείου, πρόσθεσα στο κράτος σας όλη την Ιωνία, όλη την Αιολίδα, τις δύο Φρυγίες και την Λυδία. Κατέλαβα απο πολιορκια την Μίλητο. Όλες οι άλλες περιοχές προσχώρησαν στο κράτος μου, με τη θέληση τους και σας επέτρεψα να καρπώνεστε τα αγαθά τους, αλλά και τα αγαθά που χωρίς μάχη απέκτησα στην Αίγυπτο και την Κυρήνη, βρίσκονται στα χέρια σας. Η Κοίλη Συρία, η Παλαιστίνη και η Μεσοποταμία είναι δικές σας. Δικά σας, και η Βαβυλώνα , τα Βάκτρα και τα Σούσα , ο πλούτος της Λυδίας, οι θησαυροί των Περσών, τα αγαθά των Ινδιών, η Μεγάλη Θάλασσα. Εσείς είστε σατράπες, στρατηγοί και ταξίαρχοι. Αν έχω κερδίσει κάτι παραπάνω απο εσάς, μέσα απο αυτές τις περιπέτειες, τι άλλο είναι έξω απο αυτή τη πορφύρα και αυτό το διάδημα; Τίποτα δεν έχω κρατήσει για εμένα , κανείς δεν μπορεί να δείξει τους θησαυρούς μου, μπορεί όμως να δείξει τη δική σας περιούσια και ό,τι φυλάγεται για χάρη σας, γιατί δεν έχω ανάγκη να φυλάξω τίποτα για τον εαυτό μου. Μοιράζομαι την τροφή σας, κοιμάμαι όπως και εσείς και νομίζω ότι δε ζω τόσο καλά όσο μερικοί απο εσάς που ζουν με πολυτέλεια και ξέρω να αγρυπνώ για να μπορείτε εσείς να κοιμάστε ήσυχοι. Ίσως όμως πιστεύετε ότι όλα αυτά τα κέρδισα με τους δικούς σας κόπους και ταλαιπωρίες και ότι εγώ απλά σας διοικόυσα χωρίς κόπους και βάσανα. Ποιος λοιπόν πιστεύει ότι έχει κοπιάσει περισσότερο απο εμένα απ'ότι εγώ για αυτόν; Ελάτε λοιπόν , γυμνώστε το σώμα σας και δείξτε τα τραύματα σας, θα δείξω και εγώ τα δικά μου τραύματα όταν έρθει η σειρά μου. Δεν υπάρχει σημείο στο μπροστινό μέρος του σώματος μου , που να μην έχει πληγωθεί, ούτε όπλο να το χειρίζεται κανείς με το χέρι ή να το ρίχνει απο μακρυά που να μή φέρω πάνω μου τα ίχνη του. Έχω χτυπηθεί απο ξίφος, απο τόξευμα, απο πολιορκιτική μηχανή, απο πέτρες και ξύλα για έσας, για τη δόξα σας και για τον πλούτο σας. Έτσι σας οδηγώ νικητές μέσα απο στεριά και απο θάλασσα. Νυμφεύτηκα με τον ίδιο τρόπο που νυμφευτήκατε και εσείς και πολλών απο εσάς τα παιδιά θα είναι συγγενείς με τα δικά μου. Τα χρέη σας , χωρίς να εξετάσω για ποιο λόγο τα κάνατε, και παρά τα μεγάλα κέρδη που είχατε απο τους μισθούς σας ή απο το πλιάτσικο μέσα απο τις πολιορκίες, τα πλήρωσα. Πολλοί απο εσάς έχετε χρυσά στεφάνια, αθάνατα μνημεία της ανδρείας σας και δείγματα των τιμών που σας απέδωσα. Όποιος σκοτώθηκε έφυγε τιμημένα απο τον κόσμο , κηδεύτηκε με μεγαλοπρέπεια και στην πατρίδα βρίσκεται η χάλκινη προτομή του. Οι γονείς του τιμήθηκαν με την απαλλαγή τους απο τις λειτουργίες και τους φόρους. Και τέλος κανένας απο εσάς δεν σκοτώθηκε σε φυγή με διοικητή εμένα. Ήθελα τώρα να στείλω στη πατρίδα , μόνο αυτούς που δε μπορούν να πολεμήσουν. Αφού όμως έτσι θέλετε , φύγετε όλοι! Να πάτε να πείτε , ότι τον βασιλιά σας , τον Αλέξανδρο, που νίκησε τους Πέρσες και τους Μήδους και τους Βακτριανούς και τους Σάκες· που υπέταξε τους Ουξίους και τους Αραχωσίους και τους Δράγγες· που κατέκτησε τους Πάρθους και τους Χορασμίους και τους Υρκανίους μέχρι την Κασπία θάλασσα· που ανέβηκε τον Καύκασο πέρα από τις πύλες της Κασπίας και πέρασε τον Όξο ποταμό και τον Τάναη και ακόμη τον Ινδό ποταμό, τον οποίο κανένας άλλος εκτός από τον Διόνυσο δεν πέρασε, και τον Υδάσπη και τον Ακεσίνη και τον Υδραώτη και θα διέβαινε τον Ύφαση, αν εσείς δεν δειλιάζατε· που εισόρμησε στη μεγάλη θάλασσα και από τα δύο στόμια του Ινδού ποταμού και διέσχισε τη Γαδρωσία έρημο, την οποία κανένας μέχρι τώρα δεν πέρασε με στρατό προηγουμένως, και κατέκτησε επιπλέον την Καρμανία και τη χώρα των Ωρειτών κατά το πέρασμά του· που το ναυτικό του είχε περιπλεύσει την ακτή από τη γη της Ινδίας μέχρι την Περσική θάλασσα, μόλις επιστρέψατε στα Σούσα, τον εγκαταλείπετε και φεύγετε αφήνοντας τον να τον φυλάνε οι νικημένοι βάρβαροι. Ωραία δόξα θα σας δώσει αυτή η αναφορά ανάμεσα στους ανθρώπους και θα σας κάνει να κερδίσετε το σεβασμό των θεών... ΦΥΓΕΤΕ ! " -------------------- Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς , Πλούταρχος "ο Αλέξανδρός είπε κάποτε πως στα ταξίδια του τον συντρόφευαν ως εφόδιο η "Ιλιάς" και η "Οδύσσεια , δεν τον ένοιαζαν τα πλούτη και τα λάφυρα." . Ο Αλέξανδρός μας έδωσε τα πάντα και για εκείνον δεν κράτησε κανέναν πλούτο υλικό παρά μόνο την υστεροφημία του στην αιωνιότητα του χρόνου. Του χρωστάμε τις ζωές μας. Για πάντα.