Στείλτε μας τα άρθρα σας στο info@troktico.com
Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, πρ. Ἀν. Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων
Εἰς τό γνωστόν βιβλίον του μέ τίτλον The Road to Serfdom (Ὁ Δρόμος πρός τήν Δουλείαν), τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη τό ἔτος 1944, ὁ Αὐστριακός οἰκονομολόγος Friedrich A. Hayek (βραβεῖον Nobel εἰς τήν Οἰκονομικήν Ἐπιστήμην, ἀπό κοινοῦ μέ τόν Gunnar Myrdal, 1974) ἐξηγεῖ πῶς αἱ δύο τότε γνωσταί μορφαί ὁλοκληρωτισμοῦ, Κομμουνισμός καί Φασισμός, καταργοῦν τά τρία βασικά συστατικά τοῦ «δυτικοῦ πολιτισμοῦ», ἤτοι τήν ἐλευθερίαν, τήν δικαιοσύνην καί τήν εὐημερίαν, καί ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπον εἰς τήν δουλείαν, τήν ἀδικίαν καί τήν δυστυχίαν. Ὡς γνωστόν, τά δύο αὐτά τυραννικά συστήματα πολεμοῦν τόν Χριστιανισμόν, ἄν καί ὁ Χιτλερισμός ἐφόρει τό προσωπεῖον τοῦ «προστάτου» τοῦ Χριστιανισμοῦ (Hayek, ἔ.ἀ., σ. 30).
Τό ἐν λόγῳ βιβλίον εἶναι ἄκρως ἐπίκαιρον, διότι τά ὅσα γράφει διά τόν Κομμουνισμόν καί τόν Φασισμόν ἰσχύουν καί διά τήν νέαν μορφήν ὁλοκληρωτισμοῦ, τήν Νέαν Τάξιν Πραγμάτων (ΝΤΠ), ἡ ὁποία ἀποτελεῖ συγκερασμόν τῶν δύο προηγουμένων καί ἡ ὁποία εἶναι χειροτέρα αὐτῶν. Ὅπως ἐτόνισεν ὁ Καθηγητής T.J. DiLorenzo εἰς μίαν ὁμιλίαν του μέ τίτλον “A Strategy Against Woke” τό 2021, ὅστις θέλει νά γνωρίζῃ τί συμβαίνει σήμερον εἰς τήν Ἀμερικανικήν [σ.σ. καί τήν Ἑλληνικήν] κοινωνίαν ἄς διαβάσῃ ἀπό τό ρηθέν βιβλίον τό Κεφάλαιον 11, τό ὁποῖον ἔχει τίτλον “The End of Truth” (Τό Τέλος τῆς Ἀληθείας) (https://www.youtube.com/watch?v=BKyScyuTikk ). Τό κεφάλαιον αὐτό ἀνεδημοσιεύθη προσφάτως εἰς τό περιοδικόν Econ Journal Watch (Σεπτ. 2025).
Εἶναι πλέον γνωστόν τοῖς πᾶσιν ὅτι ἡ ΝΤΠ ἐπιβάλλεται σταδιακῶς εἰς παγκόσμιον ἐπίπεδον ὡς ἀντιχριστιανικός, ἀντεθνικός, ἀντιπαραδοσιακός, ἀντιφυσιολογικός, ψηφιακός, μεταναστευτικός, ὑγειονομικός, διατροφικός καί διαστροφικός ὁλοκληρωτισμός. Ὅλ’ αὐτά τά κακά ἐπιβάλλονται διά τοῦ πολιτικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, ἤτοι τῆς σκιώδους παγκοσμίου μασονικῆς ὑπερκυβερνήσεως, ἡ ὁποία ἐπιβάλλει τήν παράνοιαν τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητος» καί τοποθετεῖ ἰδικούς της πολιτικούς καί θρησκευτικούς «ἡγέτας» εἰς τάς Χριστιανικάς χώρας. Καί οἱ μέν πρῶτοι καταστρέφουν τάς χώρας αὐτάς ψηφίζοντες διεστραμμένους «νόμους» καί ἀφαιροῦντες σταδιακῶς θεμελιώδεις ἐλευθερίας, οἱ δέ δεύτεροι διαστρέφουν τό ἱερόν Εὐαγγέλιον.
Ὁ Hayek ἐξηγεῖ τό φαινόμενον πού παρατηρεῖται εἰς τά ὁλοκληρωτικά καθεστῶτα οἱ χειρότεροι τῆς κοινωνίας ν’ ἀναρριχῶνται εἰς ὑψηλά ἀξιώματα (ἔ.ἀ., Κεφ. 10) καί νά ἐπιφέρουν τό «τέλος τῆς ἀληθείας» (ἔ.ἀ., Κεφ. 11), τήν ὁποίαν βεβαίως μισοῦν θανασίμως. Τά δύο κεντρικά χαρακτηριστικά αὐτῶν τῶν καθεστώτων εἶναι (1) ἡ ἀνάγκη νά ὑπάρχουν κοινῶς ἀποδεκτοί στόχοι, καί (2) ἡ κυβέρνησις νά ἔχῃ τήν μεγαλυτέραν δυνατήν ἐξουσίαν νά ἐπιτυγχάνῃ αὐτούς τούς στόχους. Ἡ γνωστή ἀρχή ὅτι (δῆθεν) «ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα», ἡ ὁποία εἰς ἀτομικόν ἐπίπεδον ἀντιστρατεύεται ὅλας τά ἠθικάς ἀρχάς, εἰς τά ὁλοκληρωτικά κεθεστῶτα ἀποτελεῖ τόν ὑπέρτατον «νόμον»: «δέν ὑπάρχει ἀπολύτως τίποτε πού ὁ συνεπής καθεστωτικός δέν θά ἦτο ἕτοιμος νά πράξῃ ἄν αὐτό ἐξυπηρετῇ τό ‘κοινόν καλόν’, διότι τό ‘κοινόν καλόν’ εἶναι δι’ αὐτόν τό μόνον κριτήριον διά τό τί πρέπει νά γίνῃ» (Hayek, ἔ.ἀ., σ. 146-147). Προκειμένου νά ὑπηρετῇ τό καθεστώς, λοιπόν, πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος νά δεχθῇ οἱανδήποτε εὐλογοφανῆ δικαιολογίαν διά τάς πλέον ποταπάς πράξεις, τοὐτέστιν πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος νά παραβιάσῃ κάθε ἠθικόν κανόνα πού ἔχει ποτέ διδαχθῆ, ἄν αὐτό θεωρῆται ἀπαραίτητον διά τήν ἐπίτευξιν τοῦ ἐπιδιωκομένου στόχου. Ἐφόσον δέ ὁ δικτάτωρ θέτει τούς στόχους, ἕπεται ὅτι τά ὄργανά του δέν πρέπει νά ἔχουν ἰδικάς των ἠθικάς ἀρχάς. Ὡς ἐκ τούτου, ὁ δικτάτωρ καί τά ὄργανά του ποδοπατοῦν κάθε ἠθικήν ἀρχήν, ἄρα εἶναι οἱ χειρότεροι τῆς κοινωνίας.
Ὁ Hayek (ἔ.ἀ., σ. 155-166) ἐξηγεῖ ἐπίσης πῶς οἱ «ἡγέται» τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων καταστρέφουν ὅλας τάς ἠθικάς ἀρχάς: ὑπονομεύουν τήν αἴσθησιν καί τόν σεβασμόν πρός τήν ἀλήθειαν, χρησιμοποιοῦντες παλαιάς λέξεις, ἀλλά μέ διαφορετικόν νόημα! Ἀκόμη καί αὐτή ἡ λέξις «ἀλήθεια» δέν ἔχει πλέον τό ἀρχικόν της νόημα! Αὐτό ὁρίζεται ἀπό τήν ἐξουσίαν καί ἐπιβάλλεται νά γίνῃ ἀποδεκτόν ἀπό ὅλους εἰς τό ὄνομα τῆς ἑνότητος μιᾶς ὠργανωμένης προσπαθείας, δύναται δέ νά μεταβληθῇ ἀναλόγως μέ τάς ἀνάγκας αὐτῆς τῆς προσπαθείας!
Ἰδού μερικά παραδείγματα κακοποιήσεως τῆς ἀληθείας ἀπό τήν πρόσφατον ἱστορίαν τῆς Ἑλλάδος: (1) Ἡ κήρυξις τοῦ πολέμου κατά τῆς Ρωσσίας καί ἡ ἀποστολή ὅπλων εἰς τήν Οὐκρανίαν, χωρίς οὔτε ἕν ἀντάλλαγμα καί μέ ταυτόχρονον ἀφοπλισμόν τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου, κατά τάς ἐπιταγάς τῆς Τουρκίας, ὠνομάσθη «ἡ σωστή πλευρά τῆς Ἱστορίας»! (2) Τό πρόγραμμα τοῦ ὑποχρεωτικοῦ «ἐμβολιασμοῦ» «κατά» τοῦ κορονοϊοῦ ὠνομάσθη «Ἐλευθερία»! (3) Ἡ ὀντολογική καί ἠθική ἐκτροπή-παράνοια τοῦ «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων καί ἡ κατάφωρος παραβίασις τῶν δικαιωμάτων τῶν παιδίων πού αὐτοί θά υἰοθετοῦν ὠνομάσθη «ἰσότης εἰς τόν γάμον» καί «δικαίωμα εἰς τήν υἱοθεσίαν»! (4) Οἱ πολιτικοί ἀπατεῶνες πού διαπράττουν τρομερά ἐγκλήματα (ὅπως τό ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν), τά ὁποῖα κατόπιν συγκαλύπτουν, ἀφανίζοντες πάραυτα τά ἐνοχοποιητικά στοιχεῖα, ὠρύονται ὅτι θά τά «κρίνῃ ἡ δικαιοσύνη», τήν ἡγεσίαν τῆς ὁποίας διορίζουν οἱ ἴδιοι, ὑποσχόμενοι πρός αὐτούς ὑψηλάς θέσεις καί μετά τήν συνταξιοδότησίν των! (5) Ψηφίζουν δέ ἀντισυνταγματικούς καί ἀδίκους «νόμους» καί ἀπαιτοῦν τόν ἀπόλυτον σεβασμόν πρός αὐτούς, ὑποκρινόμενοι ὅτι ἀγνοοῦν τό γνωστόν “lex iniusta non est lex” (ὁ ἄδικος «νόμος» δέν εἶναι νόμος). (6) Οἱ Οἰκουμενισταί ψευδεπίσκοποι, ἐξ ἄλλου, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀναλάβει τήν καταστροφήν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποκρύπτουν τήν ἀλήθειαν ἀπό τούς ἀδαεῖς καί τούς πεπλανημένους καί διδάσκουν αἱρέσεις ἀπωλείας, ὁδηγοῦντες τούς πάντας εἰς τήν αἰώνιον Κόλασιν, ἀλλ’ αὐτή ἡ ἀπάτη των ὠνομάσθη «ἀγάπη»!
Ἐν ὀλίγοις, ὅπως τονίζει ὁ Hayek (ἔ.ἀ., σ. 161), ἡ ἔρευνα διά τήν ἀλήθειαν δέν ἐπιτρέπεται εἰς ἕν ὁλοκληρωτικόν σύστημα, καί ἡ δικαίωσις τῶν ἀπόψεων τῆς ἐξουσίας καθίσταται ὁ μόνος σκοπός, τάς δέ ἀπόψεις αὐτάς ὀνομάζει «ἐπισήμους μύθους» (official myths)! Αὐτό ἔχει πανηγυρικῶς ἀποδειχθῆ εἰς ὅλα τά σοβαρά θέματα πού ἀπασχολοῦν τήν Ἑλληνικήν κοινωνίαν κατά τά τελευταῖα 100 περίπου ἔτη, ὅπως: (1) ὁ διωγμός τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν ὀπαδῶν της καί ἡ αἰσχρά βλασφημία τῶν ὁσίων καί ἱερῶν τοῦ Ἔθνους (πρβλ. τάς ἐκθέσεις “outlook,” 2003, καί τῆς «σαγήνης τοῦ ἀλλόκοτου», 2025)· (2) ἡ σοβαρά ἀλλοίωσις τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης καί Ἱστορίας· (3) αἱ Ἐθνικαί Προδοσίαι· (4) τά καταστροφικά μνημόνια· (5) ἡ χρεωκοπία τῆς χώρας· (6) ἡ σταδιακή ἀντικατάστασις τῶν Ἑλλήνων μέ ἰσλαμιστάς λαθρομετανάστας· (7) ἡ ψήφισις δαιμονικῶν «νόμων» (πρβλ. νομιμοποίησιν τῶν ἐκτρώσεων, καθιέρωσιν τοῦ «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων κ.λπ.)· καί (8) ἡ ὑγειονομική δικτατορία τῆς περιόδου 2020-2022. Κατά τήν περίοδον αὐτήν, ἐνθυμούμεθα ἐναργῶς τούς ψευδο-πολιτικούς, τούς ψευδεπισκόπους, τούς ψευδο-δημοσιογράφους καί τούς ψευδο-επιστήμονας πού παρήλαυνον ἀπό τά ΜΜΕ (=Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ) τῆς «λίστας Πέτσα» διά νά προπαγανδίσουν ἀνερυθριάστως τά ἐγκληματικά ψεύδη τῆς «κυβερνήσεως» Μητσοτάκη.
Ἐκτός ἀπό τόν Hayek, πολλοί ἀκόμη σύγχρονοι Ἐπιστήμονες ἔχουν ἐξευτελίσει τήν παράνοιαν τῶν ὁλοκληρωτικῶν συστημάτων, ἀποδεικνύοντες ταυτοχρόνως τήν ἀνωτερότητα τοῦ συστήματος τῆς ἐλευθέρας ἀγορᾶς καί τῶν παραδοσιακῶν θεσμῶν καί ἀξιῶν, ὅπως ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καί τοῦ τύπου, τῆς λατρείας, τῶν συγκεντρώσεων κ.λπ. (βλ. σελ. 4 τοῦ βιβλίου μέ τίτλον Politics and Tyranny, 1984, τοῦ Milton Friedman, εἰς τόν ὁποῖον ἐπίσης ἀπενεμήθη βραβεῖον Nobel εἰς τήν Οἰκονομικήν Ἐπιστήμην τό ἔτος 1976).
Ὡς συμπέρασμα, ἄς σημειωθῆ ὅτι ἡ ἄλλοτε εὐλογημένη συναλληλία Κράτους καί Ἐκκλησίας, ὅταν ἀμφότεροι αὐτοί οἱ θεσμοί διεκήρυττον καί ἔδρων, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἀπό κοινοῦ ὑπέρ τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ (μέχρι καί τόν 19ον αἰῶνα), ἀποτελεῖ πλέον κατάραν, ἐφόσον εἰς τάς ἡμέρας μας ἀμφότεροι αὐτοί οἱ θεσμοί καθοδηγοῦνται ὑπό τῆς ΝΤΠ καί δροῦν ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί τοῦ Ἔθνους! Ἔτσι, ἐφθάσαμεν εἰς τήν ἄκραν παράνοιαν νά νομιμοποιῶνται ἐγκλήματα, προδοσίαι τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, ἠθικαί ἐκτροπαί, φασιστικοί θεσμοί (ὅπως ἡ ψηφιακή ταυτότης καί ὁ «προσωπικός ἀριθμός») κ.ἄ. καί μάλιστα μέ τήν σφραγῖδα τῆς «ἱεραρχίας»!
Πηγή: «Ὀρθόδοξος Τύπος», Παρασκευή 24-10-2025, ἀρ. φύλλου 2562.
